Lieve lezers,
Het heeft alweer een tijdje geduurd dat ik voor het laatst liet horen en ja ik weet het beetje fout van me.
Maar zoals ik eerder al had aangegeven zit ik nog met medicatie die moet instellen soms alle drukte even teveel binnen komt dat ik het niet goed kan verdelen.
Er is ondertussen het nodige weer in ons leventje gebeurd.
Leuke en minder leuke dingen zoals dat in elk huishouden wel eens voorkomt.
Anyway dat en meer lees je in de samenvatting hieronder.
Weekblog 64 Sabatical die te lang duurt. . . .
Sinterklaas, kerst & Oud en Nieuw.
Sinterklaas hebben we thuis kleinschalig samen gevierd voor de rest nog geen pakjes avond bij familie o.i.d.
Gewoon lekker als pa&ma je kind verwennen en samen de pakjes uitpakken en vooral niet teveel poespas eromheen.
Kerst heb ik 2 dagen ziek op bed gelegen, oud en nieuw lag manlief half ziek op bed.
Kortom onze feestdagen waren niet heel bijzonder op kerstavond na, toen hebben we met manliefs familie gezellig gegeten.
Schoonmoeder voorgerecht; groentesoep.
Ik had de eer om het hoofdgerecht te maken, dus frituur aardappelballetjes met bonen-spek rollen gekruid met knoflook en peper&zout met 2 kippedijrollades (waarvan er 1 totaal werd verslind).
Kindproof en tog net iets anders dan normaal doordeweekse kost.
28 december hebben we weer onze jaarlijkse 11 km kerstwandeling gedaan en het was weer super, weer viel mee Dylano leek alle lichtjes en het wandelen ook wel leuk te vinden dus al met al toch het jaar nog leuk samen actief af kunnen sluiten.
Het nieuwejaar gingen we dus niet heel bijzonder in.
Sterker nog op het aftel moment lag manlief en zoonlief te slapen en zat ik moederziel alleen op de bank, niet echt mijn manier van het nieuwe jaar inluiden maar ja het is nu al voorbij.
De maand januari stond in het teken van Ha-Ra en aftellen naar mijn operatie waar ik behoorlijk de zenuwen voor had en tegenop zag.
Ik ben te strak gehecht bij de bevalling en daardoor kon ik de afgelopen 1,5 jaar letterlijk niks.
Alles deed zeer, menstruatie het hele verhaal “down under” was voor een lange tijd een No Go Zone i.v.m. ultieme pijn die ik erdoor ervaarde.
Logisch dat daar ook de relationele stress bij komt kijken.
Inmiddels hebben we met onze kleine man ook al behoorlijk wat mijlpalen beleefd.
Namelijk de eerste keer kapper, los proberen te lopen, 1e x in de sneeuw met de slee.
Met dank aan Kapsalon Klazien te Stavoren voor de geweldige 1e ervaring en snelle service💇♂️.
Laatste keer CB hebben we ook al gehad.
Nu pas met 4 jaar weer voor die nare rotprikken, godzijdank.
Wel puzzelen we nog steeds met zijn eetpatroon i.v.m. zijn darm/poep problemen.
We hebben daarom ook op advies van het CB een verwijzing naar de poeppoli gevraagd, om te onderzoeken of hij prikkelbare darm syndroom heeft of ergens een allergie voor heeft waardoor het poepen snel obstipeert.
Het leven bij ons staat iniedergeval nooit stil.
Inmiddels heb ik afgelopen maandag de operatie gehad en ben ik daar nu nog van aan het herstellen.
Wat resulteert in bepaalde dingen tijdelijk niet kunnen/mogen doen.
We maken ons inmiddels weer op voor het komende werkseizoen waarin er ook al wat veranderingen zijn gebeurt, namelijk geen bediening meer in de horeca maar ficilitaire dienst.
Kortom meer schoonmaak, waardoor ik wat meer mijn eigen tijd kan indelen en wat minder druk en stress ervaar.
Zo hoef ik thuis niet veel te missen en kan ik om manlief zijn tijden heen werken.
Wat alleen voor hem wel geld dat ie straks iets meer moet oppassen i.v.m. mijn werkindeling.
Belangrijkste voor mij is dat ik Dylano niet tekort doe omdat ik werk!
Zijn zorg is mijn hoofdtaak en het werk is ernaast vind ik.
Ik vind Dylano zijn zorg, ontwikkeling en samen plezier maken dit jaar even het allerbelangrijkste voor dat hij straks naar de peuterspeelzaal gaat.
En nog belangrijker 3 ochtenden in de week op gezette tijden z’n vriendjes op zoekt nog sneller ontwikkelt en groeit.
Dus wil ik deze tijd nog even genieten van alles wat nog in mijn mogelijkheid licht!
Inmiddels ga ik goed op de medicatie die ik nu heb namelijk de Wellbutrin XR.
Ik merk dat ik weer vrolijk ben, mijn emoties weer in de regel heb en allerbelangrijkste me gewoon stabiel voel.
Dat en gezondheid van mijn kind is voor mij het allerbelangrijktste (natuurlijk ook die van mijn man!).
Voor nu geld dat ik mega hard mijn best ga doen vanaf nu weer wekelijks de blog bij te houden, misschien met iets minder hoge verwachtingen voor mezelf.
Voor nu thats it!
Wens iedereen een fijne week en ik hoop van harte dat jullie blijven lezen.
Liefs Story Of a New M♡M
Story of a New Mom 
Plaats een reactie